سرطان پوست و نقش آفتاب در ایجاد آن

همه چیز درباره سرطان پوست

سرطان پوست بیماری ای است که در آن سلول های بدخیم یا سرطانی، در بافت های پوست تشکیل می شوند انواع مختلفی از سرطان وجود دارد، که در پوست شروع می شود.

رنگ پوست، و در معرض نور خورشید بودن می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست غیر ملانومی و کراتوز فعال را افزایش دهد؛ سرطان پوست غیر ملانومی و کراتوز فعال، اغلب به صورت تغییراتی در پوست ظاهر می شود.

آزمایشات یا روش هایی که پوست را بررسی می کنند، برای تشخیص سرطان پوست غیر ملانومی، استفاده می شود. برخی از عوامل مخصوص (احتمال بهبودی) و گزینه های درمان را تحت تاثیر قرار می دهد، در ادامه مقاله به توضیح کامل موارد مربوط به سرطان پوست می پردازیم.

پوست بزرگترین عضو بدن است که در مقابل گرما، نور خورشید، آسیب و عفونت از بدن ما محافظت می کند، پوست همچنین به کنترل دمای بدن، ذخیره آب و چربی و ویتامین D کمک می کند.

پوست بدن دارای چند لایه است، که دو لایه اصلی اپیدرم (لایه بالایی یا بیرونی) و درم (لایه درونی) می باشد.

انواع سرطان پوست

سرطان پوست در اپیدرم شروع می شود، که از سه نوع سلول تشکیل می شود:

• سرطان سلول پایه (Basal Cell Carcinoma (BCC))
• سرطان سلول سنگفرشی (Squamous Cell Car (SCC))
• ملانوما (Melanoma)

عوامل خطر برای سرطان پوست

• در معرض نور خورشید طبیعی یا نور خورشید مصنوعی (از جمله برنزه شدن بدن) در مدت زمان طولانی
• پوست روشن (پوست لطیفی که کک و مک دارد، و به راحتی می سوزد)
• مو بلوندها یا مو قرمزها
• داشتن کراتوز فعال
• سابقه ارثی و خانوادگی ملانوما
• قرار گرفتن طولانی مدت در برابر اشعه ماوراء بنفش
• داشتن یک سیستم ایمنی ضعیف
• داشتن تغییرات خاصی در ژن های مرتبط با سرطان پوست
• قرار گرفتن در معرض آرسنیک
• داشتن خال های زیاد یا خال های غیرمعمول

آفتاب‌ سوختگی و احتمال دو برابری ابتلا به سرطان پوست

مهم‌ترین عامل خطرناک ابتلا به سرطان پوست را باید پرتوهای فرابنفش نور خورشید دانست. بنابراین افراد با پوست روشن به دلیل مقاومت کمتر نسبت به نور خورشید، ساکنان نواحی با تابش شدید آفتاب مانند نواحی استوا، افراد شاغل در معرض نور خورشید و همچنین کسانی که تمایل به حضور طولانی در مواجهه با خورشید دارند، معمولا بیشترین احتمال خطر ابتلا به سرطان‌ های پوست را دارند. البته عدم‌محافظت از پوست در تماس با نور خورشید تاثیر بسیار جدی در این زمینه دارد. در شرایطی که پوست به‌دلیل تماس مستمر با نور خورشید دچار لکه، آفتاب‌سوختگی، نازکی و نمایان‌ شدن عروق شود، بیشتر مستعد سرطانی‌ شدن ضایعات خواهد بود.

از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب خودداری کنید

از ساعت 10 صبح تا حدود 4 بعداز ظهر پرتو خورشید قوی ترین است. بهتر است طوری فعالیت های روزمره خود را برنامه ریزی کنید که در این ساعات کمتر در معرض نور خورشید باشید. اجتناب از قرارگیری در معرض نور قوی خورشید در این ساعات به شما کمک می‌کند تا از آفتاب سوختگی که یکی از عامل های سرطان پوست است جلوگیری کنید.

در تمام طول سال از ضد آفتاب استفاده کنید

استفاده از محصولات ضد آفتاب مختص یک سن و یا جنس و فصل خاص نمیشود. محققان در خصوص استفاده از این کرم های ضد آفتاب در مورد این موضوع اتفاق نظر دارند که در همه سن ها و در تمام فصل ها برای جلوگیری از اثرات مضر اشعه ماوراء بنفش بایستی از کرم های ضد آفتاب استفاده کرد. البته باید این محصولات ضد آفتاب برند مناسب و دارای کیفیت خوب باشند. خطر ابتلا به سرطان پوست برای تمام افراد در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد و سدی مانند: کرم ضد آفتاب برای مقابله با این مورد لازم است.

 

استفاده از کرم ضد آفتاب با طیف گسترده (SPF) حداقل 30 شما را در برابر اشعه UV خورشید ایمن می‌کند. پزشکان توصیه می‌کنند حتی در روزهای ابری نیز از کرم های ضدآفتاب استفاده شود. برای اثربخشی بیشتر بهتر است هردو ساعت یکبار کرم ضدآفتاب تجدید شود.

لباس محافظ بپوشید

اگر ناچار هستید در ساعات اوج نور خورشید در فضای باز باشید، از پوست خود با پوشیدن لباس ‌های تیره و ضخیم یا استفاده از کلاه محافظت کنید. می‌توان از لباس هایی که برخی شرکت ها برای محافظت از پوست تولید می کنند، استفاده کنید.

استفاده از عینک آفتابی را فراموش نکنید

به دنبال عینک ‌هایی باشید که از هر دو نوع اشعه ماوراء بنفش UVA و UVB جلوگیری می‌کنند.

از قرارگرفتن در معرض لامپ ها و تخت‌های برنزه خودداری کنید

لامپ ها و تخت‌های برنزه اشعه ماوراء بنفش ساطع می کنند و می توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را تا چندین برابر افزایش دهند.

تشخیص سرطان پوست

تست پوست

پزشک متخصص لکه هایی که رنگ، اندازه، شکل یا بافت غیرطبیعی دارند، به طور دقیق بررسی می کند.

بافت برداری از پوست

تمام یا بخشی از رشد غیر طبیعی از پوست گرفته شده و تحت یک میکروسکوپ توسط یک متخصص پاتولوژی بررسی میشود.

آزمایش خون

دربرخی موارد نمیتوان تنها به آزمایش خون اتکا کرد و باید بررسی های بیشتری صورت گیرد.

بررسی روش های درمان سرطان پوست

مراحل زیر، برای سرطان پوست غیر ملانومی که بر روی مناطق حساس مانند پلک نیست، استفاده می شود:

انواع مختلف درمان برای بیماران مبتلا به سرطان پوست غیر ملانومی و کراتوز فعال وجود دارد.

• عمل جراحی
  پرتودرمانی
• شیمی درمانی
• درمان فوتودینامیک
• درمان بیولوژیک
• درمان هدفمند

جهت درمان فرد، بیمار به طور کامل مورد بررسی و آزمایش قرار می گیرد، درمان سرطان پوست، ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند، بیماران می توانند قبل از شروع درمان، یا بعد از شروع درمان سرطان توسط متخصص رادیوانکولوژی، وارد آزمایش های بالینی شوند ممکن است آزمون های پیگیری مورد نیاز باشد. انواع مختلف درمان برای بیماران مبتلا به سرطان پوست غیر ملانومی و کراتوز فعال وجود دارد و برخی از درمانها استاندارد هستند و بعضی از آنها در آزمایشات بالینی مورد آزمایش قرار می گیرند.

عمل جراحی سرطان پوست

یکی از روش های جراحی زیر ممکن است برای درمان سرطان پوست غیر ملانومی یا کراتوز فعال باشد:

1) جراحی میکروسکوپ

تومور، از پوست در لایه های نازک بریده می شود، در طول جراحی، لبه های تومور و هر لایه تومور حذف شده از طریق میکروسکوپ برای بررسی سلول های سرطانی مورد بررسی قرار می گیرند.

2) دفع ساده

تومور، از پوست به همراه برخی از پوست های نرمال اطراف آن بریده می شود.

3) دفع اسفنج

ناحیه غیر طبیعی پوست، با یک تیغه کوچک از سطح پوست برداشته می شود.

درمان سرطان پوست با پرتودرمانی و شیمی درمانی

1)پرتودرمانی سرطان پوست

پرتودرمانی، درمان سرطانی است که از پرتوهای پر انرژی و یا انواع دیگر اشعه استفاده می کنند تا سلول های سرطانی را از بین ببرند یا از رشد آنها جلوگیری کنند.

دو نوع پرتودرمانی در درمان سرطان پوست وجود دارد:

پرتو درمانی خارجی از یک دستگاه خارج از بدن برای ارسال تابش به سمت سرطان استفاده می کنند پرتودرمانی داخلی یا براکی تراپی، که از یک ماده رادیواکتیو که از طریق سوزن، سیم، یا کاتتر به محل تومور میرسد، استفاده می شود. روش پرتودرمانی بستگی به نوع سرطان و تشخیص متخصص رادیوتراپی دارد.

2)شیمی درمانی سرطان پوست

شیمی درمانی، یک درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلول های سرطانی استفاده می کند، یا با کشتن سلول ها یا متوقف کردن آنها، از تقسیم شدن آنها جلوگیری می کند. هنگامی که شیمی درمانی از طریق دهان یا تزریق داخل رگ یا عضله تزریق می شود، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند در سراسر بدن (شیمی درمانی سیستمیک) ،به سلول های سرطانی پوست برسند. شیمی درمانی، برای سرطان پوست غیر ملانومی و کراتوز فعال، معمولا موضعی است. روش شیمی درمانی، بستگی به شرایط درمان و تشخیص متخصص شیمی درمانی دارد.

منبع:سامانه چکاپ آنلاین دکتران