بیماری کهیر و راههای درمان آن

بیماری کهیر

کهیر یک ضایعه واکنشی پوست است که در حدود ۲۰ %از افراد جامعه حداقل یک بار در طول عمر خود آن را تجربه کرده اند.

احتمالا کهیر در افرادی که سابقه آلرژی دارند،شایعتر است.کهیر پوستی بر حسب طول مدتی که استمرار پیدا می کند به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود،به گونه ای که اگر مدت استمرار کمتر از ۶ هفته باشد،کهیر حاد واگر بیش از ۶ هفته به طول بیانجامد ، کهیر مزمن نامیده می شود.

ضایعات کهیری معمولا به صورت برجستگی های متورم به رنگ سفید و یا قرمز خارش دارمی باشد که اندازه وشکل آن ممکن است در طی چند ساعت ویا یک روز تغییر نماید.

مکانیسم ایجاد این ضایعات متورم ،انبساط عروقی مویرگ ها در سطح پوست ، ناشی از عوامل ایجاد کننده بیماری کهیر می باشد که به دنبال آن مایع داخل مویرگ ها به بیرون نشت کرده و ایجاد تورم می نماید و با جذب مجدد مایع مذکور بر طرف می شوند.اندازه ضایعات از برجستگی های کوچک ۴-۲ میلیمتری تا کهیرهای بسیار بزرگ که حتی ممکن است یک اندام را گرفتار کند ،متغیر است.

کهیر میتواند پوست و نیز مخاط لب ،حنجره و دستگاه تناسلی را درگیر کند که در موارد نادر،اگر مخاط حنجره و لب درگیر شود ،امکان خفگی در اثر تنگی و بسته شدن راه هوایی وجود داشته و از موارد اورژانس درطب و رشته پوست می باشد.

علل کهیر

علل ایجاد کهیر بر حسب حاد یا مزمن بودن متفاوت و بسیار متنوع می باشد.

آلرژنها از قبیل داروها ،غذاها یا گرده گیاهان از علل شایع کهیر حاد می باشند.

در بین غذاها، ماهی ، صدف ،آجیل ، تخم مرغ ، شکلات ، توت فرنگی ،گوجه فرنگی ، شیر گاو ،پنیر ،شکلات ،الکل و فست فود ها از علل محتمل می باشند.همچنین افزودنی ها ،رنگها و نگهدارنده هایی که به مواد غذایی اضافه می شوند نیز بی تقصیر نیستند.

داروهایی همچون گروه پنی سیلین و نیز سولفونامیدها و آسپیرین نیز باعث کهیر می شوند.عفونتها از جمله عفونتهای باکتریایی سینوس ها ،دندانها ،قفسه سینه ،کیسه صفرا ، مجاری ادراری ،عفونت معده توسط هلیکو باکترپیلوری و نیز عفونتهای مختلف ویروسی و قارچی نیز در ایجاد کهیر ممکن است نقش داشته باشند.

از علل دیگر کهیر می توان به مواد استنشاقی موجود در گرد وخاک ، اثرهورمونهای جنسی (که قبل از عادت ماهیانه و یا در حین حاملگی باعث کهیر می شوند) ونیز تحریک های فیزیکی همچون فشار ،سرما ، گرما ، ارتعاش و یا آب نام برد.به صورت نادر در بررسی علل کهیر مزمن ، بیماریهای مختلف داخلی همچون لوپوس ، پرکاری تیروئید و روماتیسمی وخونی می توان برخورد کرد.عده بسیار نادری از بیمارانی که علائم کهیر را دارند نیز دچار بیماریهای ژنتیکی می باشند که کهیر جزئی از مجموعه علائم بیماری آنها میباشد .

کهیر در کودکان و به خصوص در شیر خواران بیشتر با غذا و سپس به ترتیب با داروها و عوامل فیزیکی و تماسی در ارتباط است.در بسیاری از مواقع با وجود بررسی های مختلف علل ایجاد کهیر به خصوص در کهیر مزمن قابل شناسایی نخواهد بود . بنابراین به طور کلی اخذ شرح حال و انجام معاینات بالینی در برخورد با بیمارکهیری توسط پزشک ضروری می باشد .

در موارد خاص بر اساس نتایج معاینات بعمل آمده ، پزشک می تواند مطالعات آزمایشگاهی خاصی را مد نظر قرار دهد . ولی توجه خاص به این نکته ضروری است که هیچ یک ازروش های آزمایشگاهی متداول در بررسی کهیر حاد کمک کننده نیست و علت کهیر مزمن نیز اغلب نا معلوم است و اگرعلت کهیر در طی شرح حال و معاینه بالینی و جستجوی موارد غیر طبیعی در آن مشخص نشود ، احتمال کشف علت با روش های دیگر اندک است .

درمان کهیر

در مورد درمان ، پس از بررسی علل موجد کهیر ، چنانچه علت مشخص گردد ، نسبت به رفع و یا درمان علت زمینه ای اقدام می گردد.آنتی هیستامین ها در کنترل کهیر های حاد و مزمن تعداد زیادی از بیماران موثر می باشند .

گاها نیاز است که به صورت دراز مدت برای کنترل کهیر از تجویز آنتی هیستامین ها استفاده شود .

آنتی هیستامین ها حتی در صورت استفاده طولانی مدت عارضه چندانی ندارند . مهمترین عارضه آنها به خصوص در مورد آنتی هیستامین های قدیمی تر همچون هیدروکسی زین ، خواب آوربودن آنهاست که این عارضه در آنتی هیستامین های نسل جدید تا حدود زیادی کاهش یافته است .

مبتلایان به کهیرمزمن باید آگاه باشند که در بسیاری از موارد ، علت ایجاد کهیر آنها نا مشخص باقی مانده و فقط باید به صورت علامتی بیماری آنها با کمک آنتی هیستامین ها کنترل گردد.