کلوئید چیست؟
کلوید زخمی است که بر روی زخم در حال ترمیم ایجاد می شود. این زخم اغلب بزرگ، براق و در یک نقطه یا خط از پوست بالا می آید.
کلوئید ها به عنوان آسیب های پوستی در مرحله التیام شناخته می شوند، اما اغلب آنها به طور قابل توجهی بزرگتر از بریدگی یا زخم اصلی می باشند. در این مقاله از بخش زیبایی های دکتر سلام به بررسی این عارضه پوستی می پردازیم.
کلوئید، معمولا از پوست طبیعی شما تیره تر است و همچنین می تواند خارش داشته باشد. آنها بیشتر افرادی را که دارای پوست های تیره تر هستند تحت تاثیر قرار دهند و اغلب در افراد زیر 30 سال رخ می دهند. مناطقی از پوست که بیشتر در معرض خطر هستند، گوش ها، گونه ها، سینه، شانه ها و بالای بازو ها هستند.
5 تا 15 درصد زخم های به همراه کلوئید، بهبود می یابند. این برآمدگی های بزرگ نباید با زخم های هیپرتروفی که در محدوده زخم اولیه قرار دارند، اشتباه گرفته شود و ممکن است خودشان از بین بروند. در عوض، جای زخم ها از نظر تومورهای پوستی، غیر سرطانی (خوش خیم) هستند.
آنها می توانند هر زمانی حتی تا یک سال پس از زخم اصلی باقی بمانند.
جای زخم به سرطان تبدیل نمی شود. آنها از پوستی تشکیل شده اند که به سادگی دارای بسیاری از الیاف اتصالی اضافی، به نام کلاژن هستند.
آیا خالکوبی می تواند به کلوئید تبدیل شود؟
این زخم های ناخوشایند به احتمال زیاد هنگامی ایجاد می شوند که پوست در معرض خطر سختی قرار می گیرد، مانند سوختگی یا سوراخ شدن. با این حال، از آنجایی که در طی فرآیند بهبودی، زخم های برآمده ایجاد می شوند هر گونه آسیب به پوست می تواند خطر ابتلا به جای زخم را افزایش دهد.
خدمات بهداشتی ملی در انگلستان، توصیه می کند که اگر دچار زخم های کلوئیدی هستید، خالکوبی نکنید.
آیا می توانید آنها را از بین ببرید؟
برخی از درمان های معمولی وجود دارد که ممکن است به درمان جای زخم ها کمک کند. در برخی موارد، شما می توانید جای زخم را به طور دائم حذف کنید. بسیاری از افراد، حداقل در کوتاه مدت به درمان های اولیه پاسخ مثبت می دهند.
با این حال، هر دو رویکرد معمول و طبیعی، موفقیت محدودی در حذف جای زخم ها و عدم بازگشتشان دارند. علائمی وجود دارد که نشان دهنده این است که شما مستعد بروز جای زخم در بدنتان هستید. اگر این علائم را بشناسید، می توانید از جای زخم ها جلوگیری کنید.
نشانه ها و علائم کلوئید
جای زخم در ظاهر از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنها به آرامی طی چند ماه تا یک سال رشد می کنند و پس از مدتی ممکن است کوچکتر شوند.
به طور کلی، علائم جای زخم عبارتند از:
- بافت بزرگ، برآمده و زخم بالا آمده که بیشتر بر روی زخم اولیه رشد می کند.
- پوست براق و بدون مو بر روی زخم
- بافت زخمی قرمز، بنفش، صورتی یا قهوه ای که اغلب تیره تر از رنگ پوست طبیعی شماست (هیپرپیگمانتاسیون)
- نرم و به شکل لاستیک که با لمس کردن تغییر شکل می دهد.
- احساس خارش یا سوزش در زخم (پروریتوس)
- رشد ناگهانی زخم طی یک دوره چند ماهه تا یک ساله
علل و عوامل خطر
محققان واقعا نمی دانند که علل واقعی ایجاد جای زخم، به جز آسیب های پوستی چیست. برخی از ژن های مرتبط با جای زخمها وجود دارند، اما علت ژنتیکی خاصی وجود ندارد. جای زخم به احتمال زیاد از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود.
عوامل خطر برای جای زخم عبارتند از:
- پوست تیره
- نژاد آسیایی یا لاتین
- تشکیل توده ای از کلوئید
- بهبود دیر هنگام زخم، به ویژه در گوش ها، صورت و قسمت فوقانی بدن
- سن 10 تا 30 سال
- اعضای خانواده با سابقه جای زخم
- زخمی ناشی از آکنه، آبله مرغان، سوراخ شدن، جراحی، سوختگی، خش و واکسن
- حاملگی
درمان کلوئید
درمان جای زخم ممکن است بستگی به اینکه زخم چه مقدار شما را آزار داده است، چقدر بزرگ است و چه درمان هایی قبلا انجام داده اید، داشته باشد.
گزینه های ممکن عبارتند از:
- تزریق کورتیکواستروئید. این دارو به زخم تزریق می شود. این روش اغلب اولین گزینه درمانی است و بسیاری از مردم متوجه بهبود در اندازه زخم می شوند.
- حذف جای زخم به وسیله جراحی. این معمولا همراه با تزریق کورتیکواستروئید یا سایر روش های دیگر از جمله اشعه برای جلوگیری از بازگشت کلوید است.
- پوشش سیلیکون. سیلیکون برای ساخت ورقه های ژله ای یا پوششی استفاده می شود که کل پوست تحت تاثیر جای زخم را پوشش می دهد. ورقه ها می توانند اندازه آنها را به طور قابل توجهی کاهش دهند.
- فشرده سازی. قالب های سفارشی ممکن است برای ایجاد فشار بر روی جای زخم مناسب باشد. با گذشت زمان، ممکن است جای زخم کاهش یابد.
- کریوتراپی. انجماد جای زخم با نیتروژن مایع ممکن است باعث کاهش اندازه زخم شود.
- اینترفرون یا درمان با فلوئوروآرکیل 5. این داروها به طور مستقیم به زخم تزریق می شوند تا آن را کوچک کنند. این نوع از درمان به عنوان درمان درونی است.
- درمان با ایمیکویمود. این یک کرم جای زخم است که به منظور کاهش زخم یا جلوگیری از تشکیل جای زخم پس از جراحی بر روی پوست اعمال می شود.
گزینه های دیگر. این درمان ها شامل داروهایی مانند:
- نوار فلوراندرونولاید (کردرن)
- بلومیسین
- تکرولیموس
- متوتریکسیت
- پنتوکسیفیلین
- کلشیسین
- وراپروم داخلی
- سیکلوسپورین
- پنی سیلامین دی
- آرامبخش
- میتومیسین سی موضعی
حتی بهترین درمان های متعارف نیز همیشه جای زخم را به طور دائم حذف نمی کند. همه گزینه ها دارای شانس بالای بازگشت جای زخم پس از درمان هستند.
با توجه به برنامه درمان، باید با پزشک خود صحبت کنید. اگر متوجه شدید که جای زخم در حال بازگشت است در اسرع وقت درمان را از سر بگیرید. درمان اولیه جای زخم در مرحله شکل گیری محتمل تر از زمانی است که کامل رشد کرده است.
آیا زخم های کلوئیدی همیشه خودشان از بین می روند؟
کلوئید ها خود به خود ناپدید نمی شوند. با این حال، ممکن است با گذشت زمان کوچکتر شوند و تفاوت رنگ کمتری با پوستتان پیدا کنند.
پیشگیری از کلوئید
یادگیری نحوه خلاص شدن از کلوئید ها در وهله اول با یادگیری نحوه جلوگیری از آنها شروع می شود. اگر شما مستعد ابتلا به کلوئید هستید یا اگر کسی در خانواده شما کلوئید دارد، باید اقداماتی را برای جلوگیری از تشکیل کلوئید ها انجام دهید.
راه هایی برای جلوگیری از کلوئید ها عبارتند از:
- اجتناب از آسیب به پوست، از جمله سوراخ کردن، خالکوبی و جراحی
- مراقبت شدید برای جلوگیری از عفونت پس از آسیب های پوستی، از جمله جراحی
- مالیدن داروها یا پماد پس از جراحی، با راهنمایی جراح یا متخصص پوست
- پوشاندن زخم های جدید و یا کلوئید های ایجاد شده با لباس های تنگ یا ورق یا باند چسبنده
- استفاده از کرم ضد آفتاب
- ماساژ پس از عمل به مدت 10 دقيقه ودو بار در روز و تا 30 دقيقه و دو بار در هفته در نزديکي محل برش ممکن است به بهبود کمک کرده و از کلوئيد ها جلوگيري کند.
احتیاط
تحقیقات رسمی زیادی در مورد همه عوامل امیدوار کننده مبارزه با زخم وجود ندارد. هر گونه درمان طبیعی باید با احتیاط و با توجه راهنمایی ارائه دهنده خدمات بهداشتی تان مورد استفاده قرار گیرد.
در صورتی که حساسیت دارید، باید از هر نوع درمان طبیعی یا خانگی اجتناب کنید.
اگر در معرض درد، سوزش، تحریک، خارش، علائم عفونت یا هر علامتی که باعث نگرانی شما می شود، هستید، مراقبت های پزشکی را دنبال کنید.
با متخصص پوست خود در مورد گزینه های موثر و نحوه جلوگیری از بازگشت کلوئیدها پس از درمان صحبت کنید./دکترسلام
بدون دیدگاه