فرق آکنه های التهابی با آکنه های غیر التهابی

آکنه های التهابی و غیر التهابی دو موضوع متفاوت است که در این مقاله قصد داریم این تفاوت ها را با ذکر جزئیات بررسی کنیم.

آگاهی از تفاوت ها و نشانه های آکنه های التهابی و غیر التهابی می تواند در تشخیص و انتخاب درمان های مناسب توسط مشاورین پوست و مو و همچنین شخص بیمار در انتخاب محصولات بدون نیاز به نسخه و اجرای مراقبت های بهداشتی لازم بسیار مفید باشد. اما با این نکته شروع میکنیم که آکنه های التهابی شدیدتر از آکنه های غیر التهابی است و احتمالاً باعث ایجاد عوارضی مانند ایجاد لک یا اسکار در پوست می شوند.

ضایعات ملتهب به صورت نقاط قرمز رنگ، متورم و دارای حس گرما و درد در موقع تماس با انگشت می توانند در اثر آکنه های التهابی ایجاد شوند.

آکنه التهابی چیست؟
آکنه ملتهب شامل تورم، قرمزی و منافذی است که به شدت توسط باکتری ها، چربی و سلول های مرده پوست مسدود شده اند. گاهی اوقات باکتری هایی به نام Propionibacterium acnes (P. acnes) به تنهایی هم با ساکن شدن در منافذ که همان داکت های فولیکول مو و مجرای خروج سبوم است نیز می توانند باعث آکنه ملتهب شوند. در این وضعیت آکنه ها بجای آنکه به صورت غیر التهابی و به شکل یک کومدون سر سیاه و یا نقاط برجسته ظاهر شوند به صورت یک پاپول، پوسچول یا ندول قرمز و دردناک ظاهر می شوند.

آکنه غیر التهابی چیست؟
به جای جوش های ملتهب و پوسچول ها که آکنه ولگاریس (شایع ترین شکل آکنه) است، آکنه کومدونال یا غیر التهابی باعث ایجاد برجستگی روی پوست، جوش های سرسیاه و سر سفید بدون التهاب می شود. آکنه کومدونال هنگامی رخ می دهد که فولیکول مو توسط سبوم و سلولهای مرده پوست مسدود شود و سایر عوامل دخیل در التهاب همچون p.acne و واسطه های التهابی درونی دخالتی نداشته باشند.

تفاوت آکنه های التهابی و غیر التهابی در چیست؟
آکنه التهابی به آکنه ای اطلاق میشود که دردناک و قرمز است از طرفی آکنه غیر ملتهب دقیقا غیر از این است. آکنه های غیر التهابی معمولا به فرم جوش سر سیاه و سر سفید بوده و از طرفی التهابی ها به سه فرم رایج خود با نام های پاپول، پوسچول و ندول هستند. اگر چه از نظر علمی و در یک بررسی میکروسکوپی مشخص شده که التهاب در تشکیل تمام انواع آکنه نقش اساسی دارد اما برای درک بهتر و بررسی دقیق به طور تاریخی از القاب التهابی و غیر التهابی استفاده میشود. به عبارت دیگر باید گفت که همه ضایعات آکنه از اساس التهابی هستند.

آکنه های غیر التهابی ؛ جوش های سر سیاه و سر سفید با عنوان غیر التهابی در نظر گرفته می شوند.
آکنه های التهابی ؛ اگر جوش های سر سیاه و سر سفید بترکند و منجر به ضایعات آکنه قرمز و متورم شود، در این وضعیت این جوش ها را به عنوان ضایعات التهابی آکنه در نظر میگیرند.
هنوز هم جامعه متخصصین پوست به استفاده از این دو اصطلاح ادامه می دهد زیرا این نامگذاری تاریخی کمک شایانی به تمایز بین جوش هایی که به صورت یک ضایعه ی قرمز و دردناک نیستند در مقابل جوش هایی که هم قرمز و هم دردناک هستند، می کند.

مراحل تشکیل آکنه های التهابی و غیر التهابی چگونه است؟
ضایعات آکنه در ابتدا به عنوان ضایعات غیر التهابی شروع میشوند و می تواند التهابی شوند. تمام ضایعات آکنه با مسدود شدن منافذ شروع می شوند. در واقع یک فولیکول ریز مو با غدد چربی به آن منفذ متصل است.

هنگامی که منافذ شروع به مسدود شدن می کنند آن چربی که در حالت نرمال از مجاری منافذ به سطح پوست تخلیه می شد به تله می افتد. این تله ی در بسته باعث می شود که منافذ بزرگ و قابل مشاهده شود. به محض اینکه این تله قابل مشاهده باشد آن را کومدون سر سیاه و یا سر سفید می نامند که هر دو ضایعات غیر التهابی بوده و از خود قرمزی و درد بروز نمی دهند.

برخی از این جوش های سر سیاه و سر سفید براحتی بهبود می یابند و از بین می روند. با این حال تعدادی از آنها چنان متورم می شوند که نهایتا ترکیده و ملتهب می شوند. هنگامی که جوش سر سیاه و یا سر سفید می ترکد، به یک ضایعه دردناک و قرمز تبدیل می شود که پاپول می نامند. پاپول اعلب پر از چرک می شود و آن موقع است که آن را پوستچول نام می نهند.

و در ادامه ممکن است یک جوش سر سیاه و یا سر سفید به طور شدیدی در عمق پوست بترکد، داخل پوست ضایعات بزرگتر، شدیدتر و بزرگتری که ندول ها یا کیست نامیده می شوند، می توانند شکل بگیرند.

تحقیقات نشان داده است که تمام منافذ مسدود شده توسط مولکول های التهابی به ویژه توسط یک مولکول التهابی خاص به نام اینترلوکین -1 (IL-1) ایجاد می شوند. اینترلوکین -1 تولید سلول های پوستی در بدن را افزایش می دهد که به نوبه خود می تواند منافذ پوست را مسدود کند.

التهاب نه تنها باعث تشدید روند انسداد منافذ پوست می شود، بلکه می تواند باعث بدتر شدن آکنه های موجود نیز بشود. با ترکیدن کومدون، سبوم، سلول های پوستی و باکتری هایی که در کومدون بودند با پوست اطراف تماس پیدا کرده و سیستم ایمنی بدن را تحریک می کنند.

بدن محتوای کومدون ترکیده شده را به عنوان مهاجمان مضر می بینید و سعی میکند توسط به کار گرفتن سلول های سیستم ایمنی با آن مقابله کند. این سلول ها موجی از التهاب را که باعث قرمزی قابل مشاهده و دردناک مرتبط با یک پاپول، پوسچول، ندول یا کیست است را به پیش می راند. این موج ثانویه از التهاب همچنین می تواند به ایجاد هایپرپیگمنتیشن (لک جای جوش تیره و قرمز) و اسکار کمک کند.

چه عواملی باعث ایجاد آکنه می شوند؟

در حالیکه ما می توانیم ضایعات آکنه ای را به ضایعات غیر ملتهب و ملتهب از هم متمایز کنیم، روند تشکیل آکنه پیچیده است و شامل یک شبکه در هم پیچیده از چهار رویداد اصلی زیر تشکیل شده است:

• التهاب
• رشد بیش از حد سلول های پوستی
• افزایش ترشح چربی پوست
• یک رشد بیش از حد باکتری های مولد آکنه

دانشمندان نتوانسته اند به طور دقیق توالی این چهار عامل بفهمند و همچنین تعامل آنها با هم را نیز به طور کامل درک نکرده اند. با این حال اهمیت کانونی التهاب در تمام ضایعات آکنه ای، حتی آنهایی که غیر التهابی نامیده می شوند، به عنوان یک واقعیت پزشکی به سرعت پذیرفته می شود.

اگر چه هیچ قرمزی و تحریکی در ارتباط با تشکیل زودرس کومدون ها وجود ندارد، تحقیقات نشان داده که التهاب در سطح میکروسکوپیک در تمام طول مراحل تشکیل آکنه حضور دارد.

این موضوع باعث شده است که دانشمندان امروزه آکنه را یک بیماری التهابی مزمن دانسته و به عنوان یک بیماری مزمن طبقه بندی میکنند زیرا داده ها نشان می دهد که آکنه در درجه اول ناشی از التهاب است و با در نظر گرفتن الگوهای بهبودی و عود کردن مجدد آن، بیماری چندین سال طول میکشد.