خارش بدن
خارش ممکن است پیش درآمد یک بیماری پوستی یا سیستمیک باشد.
در اثر خارش زیاد، پوست ممکن است ضخیم و هیپرپیگمانته ( پررنگ) شود.
بیماریهای پوستی که با خارش شدید همراه هستند شامل :
- بیماری گال
- شپش
- گزش حشرات
- کهیر
- حساسیت پوستی
- عرق سوز
- پوست خشک.
بیماریهای سیستمیک که با خارش همراه هستند:
- بیماری کبدی مثل سیروز که خارش می تواند اولین علامت آن باشد
- نارسایی کلیه
- لوسمی
- پلی سیتمی ورا
- کمبود آهن که با تجویز آهن برطرف می شود
- کم کاری یا پرکاری تیروئید.
در ماههای آخر حاملگی، دیابت و هر نوع بدخیمی ممکن است خارش وجود داشته باشد. خارش ممکن است روانی باشد.
درمان خارش:
- باید بیماریهای زمینه ای درمان شود.
- باید از لباسهای زبر، گرمای زیاد و الکل اجتناب نمود.
- برای پوستهای زبر و خشک باید از نرم کننده استفاده کرد.
- برای کنترل خارش باید کرم ها و داروهای ضد خارش استفاده کرد مثل کرم کالامین D و شربت یا قرص هیدروکسی زین یا دیفن هیدرامین.
خارش حاملگی:
حدود 20 درصد زنان باردار به درجاتی دچار خارش می شوند که در اکثر موارد ناشی از یک بیماری شناخته شده نظیر کهیر، اگزما، حساسیتهای دارویی یا ابتلا به عفونتهای انگلی نظیر گال است. اما گروه کوچکی از خانم های حامله تنها مبتلا به یک خارش شدید هستند که ضایعه پوستی مشخصی ندارد.
این حالت همان خارش حاملگی است که در 3 ماهه سوم حاملگی شروع می شود و اغلب محدود به شکم ( اگرچه ممکن است کاملاً منتشر باشد)است و ناشی از اختلال در ترشح صفرا در کبد است.
این خارش معمولاً بعد از زایمان از بین می رود، ولی در حاملگی های بعدی یا هنگام مصرف قرص های ضدبارداری عود می کند.
این حالت عموماً تاثیری برسرنوشت حاملگی یا سلامت جنین ندارد و تنها خطر بالقوه آن افزایش احتمال بروز سنگ های صفراوی در زنان مبتلا به این عارضه است.
درمان خارش حاملگی:
در صورت خارش زیاد، استفاده از کرم ضد خارش کالامین که به صورت موضعی در محل خارش مالیده می شود.
خارش شناگران:
شنا کردن در دریاچه های کم عمق آرام در ماههای خرداد، تیر و مرداد می توانند سبب آلودگی با کرم سرکاریای آزاد شده از حلزون ها شوند.
این کرم در پوست نقب می زند ولی وارد جریان خون نمی شود. پس از تماس با سرکاریا عکس العمل مختصر و پس از 7 تا 10 روز ضایعات قرمز کوچک در نواحی از بدن که با لباس شنا پوشیده نشده به وجود می آید.
در صورتیکه بیمار در جلسات دیگری با این کرم تماس یابد طی یک ساعت ضایعات خارش دار ظاهر می گردند.
خارش ممکن است 3 روز دیگر ادامه داشته و در عرض یک هفته از بین برود.
درمان خارش شناگران:
1) منع شناکردن در دریاچه های آب شیرین که آلوده شناخته شده اند.
2) پس از شنا خود را به سرعت خشک کنند( سرکاریا فقط به پوست مرطوب می توانند نفوذ کنند).
3) سوسپانسیون 10% تیابندازول 4 بار در روز به مدت یک هفته به ناحیه آلوده و تا 2 سانتی متر اطراف آن مالیده شود.
4) در صورت خارش زیاد، استفاده از کرم ضد خارش کالامین بصورت موضعی و یا استفاده از قرص یا شربت دیفن هیدرامین یا هیدروکسی زین به صورت خوراکی.
بدون دیدگاه